In tegenstelling tot wat velen denken waren het vooral vrouwen die brouwden in de middeleeuwen. Ze brouwden thuis voor hun gezin, vaak minder sterk en bedoeld voor dagelijks gebruik.

Kleine Dorpsbrouwerijen ontstonden door vrouwen die bier brouwden om te verkopen in hun dorpen, wat een extra inkomen opleverde.

Ook in kloosters waren het aanvankelijk de nonnen die bier brouwden voor de gemeenschap en voor verkoop.

Naarmate de bierproductie meer gecommercialiseerd werd, namen mannen deze rol vaker over, vooral in steden. Ook in abdijen werd er door paters meer en meer geëxperimenteerd en gebrouwen.

Aan het begin van de 14e eeuw begonnen brouwers hop te gebruiken in plaats van gruit (lokale kruiden uit de natuur). Hop verbeterde de houdbaarheid van bier en gaf het een bittere smaak. Deze verandering werd aanvankelijk tegengewerkt door de kerk en landheren vanwege het verlies van inkomsten uit het gruitrecht

In 1516 werd in Beieren het Reinheitsgebot ingevoerd, dat bepaalde dat bier alleen met gerst, hop en water mocht worden gebrouwen. Dit was deels om de kwaliteit van het bier te waarborgen, het kunnen heffen van hoptaksen en deels om ervoor te zorgen dat er voldoende graan overbleef voor brood.

Tijdens een bierproeverij maak je kennis met onze in 2017  door UNESCO tot werelderfgoed uitgeroepen biercultuur. Zowel het bierproces, zijn ingrediënten als de rijke bierdiversiteit komen hierbij ruim aan bod.