Heksen werden vaak gezien als personen die bovennatuurlijke krachten, verkregen door een pact met de duivel, gebruikten om kwaad te doen. Dit geloof leidde tot wijdverspreide angst en vervolging.

Ze werden beschuldigd van het veroorzaken van ziektes, misoogsten en andere rampen door middel van tovenarij. De meeste beschuldigden waren oudere, arme vrouwen die vaak alleenstaand en machteloos waren. De vrees voor het onbekende en onverklaarbare maakte vaak dat ook vroedvrouwen of kruidenvrouwtjes, die zich bezighielden met natuurgeneeskundige kruiden, als heks werden aanzien.

Heksenprocessen: Vanaf de 14e eeuw werden heksen vervolgd en berecht in heksenprocessen. Deze processen waren vaak oneerlijk en gebaseerd op marteling en gedwongen bekentenissen. De vervolging van heksen werd vaak gebruikt als middel om religieuze en sociale controle uit te oefenen. Beschuldigde heksen werden vaak geëxecuteerd door ophanging of verbranding op de brandstapel

De angst voor heksen leidde tot massahysterie en grootschalige vervolgingen, vooral tussen 1450 en 1750

Heksenverhalen en -beelden hebben tot op de dag van vandaag een blijvende invloed op de westerse cultuur en folklore.